Przeźmian, koszyki na ciasto chlebowe, niecki do wyrabiania chleba, a także tary do prania, sipy do zboża i prasy ławkowej do sera czy kołowrotka – sprawdź o jakie jeszcze przedmioty wzbogaciło się Muzeum Regionalne.

W ostatnim czasie zbiory naszego muzeum powiększyły się o liczne dary. Szczególnie wzbogacił się dział etnograficzny o przedmioty przekazane nam przez Państwa Jolantę i Stanisława Warcholińskich z Niedyszyny. Jadąc tam, nie spodziewaliśmy się aż tylu i tak dobrze zachowanych przedmiotów. Wśród koszyków na ciasto chlebowe, niecki do wyrabiania chleba, tary do prania, sipy do zboża, prasy ławkowej do sera czy kołowrotka – znalazły się też zapaski ludowe, które przechodziły na własność z pokolenia na pokolenie, a najstarsza z nich ma przypuszczalnie ponad 90 lat! Niegdyś gospodarstwa chłopskie były prawie całkowicie samowystarczalne. Każdy niemalże chłop potrafił sam wykonać wiele niezbędnych sprzętów i narzędzi do obsługi gospodarstwa. Do najstarszych rzemiosł – znanych już w czasach prehistorycznych – należy zaliczyć bednarstwo, kołodziejstwo, garncarstwo, ciesielstwo i kowalstwo. W średniowieczu pojawiły się nowe – młynarstwo, piekarstwo, rzeźnictwo, szewstwo, krawiectwo i wiele innych. Jednak obecnie, wraz z ludźmi, odchodzą też umiejętności a następnie przedmioty, bo nie opłaca się czasami naprawiać uszkodzonych rzeczy, często są wyrzucane lub palone.

Ciekawym i równie rzadko spotykanym już przedmiotem jest przeźmian, czyli waga oraz drewniano-skórzane obuwie, tzw. trepy. Sporą część tych zabytków stanowią wytwory rzemiosła wiejskiego, a w szczególności kobiecych dłoni – serwety robione na szydełku, które zdobiły niegdyś meble lub kapy na wersalkach, haftowane makatki i ręczniki kuchenne, serweta haftowana z kieszonką na grzebienie oraz kilim ręcznie malowany w kwiaty i jelenie na szarym płótnie.

Autor: Muzeum Regionalne