prof. dr hab. Tadeusz Markowski, Uniwersytet Łódzki: „Konferencja poświęcona obszarowi funkcjonalnemu związanemu z sektorem paliwowo energetycznym jest ważnym początkiem praktycznego i strategicznego myślenia o przyszłych podstawach długofalowego rozwoju tego obszaru. Region, którego naturalne zasoby węgla brunatnego ulegają wyczerpaniu już dzisiaj musi myśleć o nowej trajektorii rozwoju. Środki z UE i reinwestycje tradycyjnych sektorów muszą być nakierowane na nowe czynniki i zasoby, a przede wszystkim na rozwój kapitału ludzkiego.
Odkładanie strategicznych decyzji na dalszą przyszłość i orientacja tylko na bieżące problemy grozi wyeksploatowaniem regionu, ucieczką największych potentatów biznesowych i w konsekwencji jego gospodarczą marginalizacją. Należy się cieszyć, iż włodarze tego obszaru chcą o tych problemach rozmawiać i podejmować praktyczne działania wpisujące się w strategię rozwoju województwa łódzkiego opracowaną dla nowej perspektywy finansowej do roku 2020. Zaktualizowana strategia rozwoju województwa łódzkiego, dostrzegła te wyzwania przez wyznaczenie obszaru funkcjonalnego „Zagłębie górniczo-energetyczne Bełchatów – Szczerców – Złoczew” dla regionalnej i rządowej polityki wsparcia, przypisując do tego obszaru cel strategiczny „rozwój nowoczesnej gospodarki energetycznej tworzącej i wykorzystującej innowacyjne i przyjazne środowisku technologie”.
prof. dr hab. inż. Zbigniew Kasztelewicz, AGH w Krakowie: „Zaproszenie odebrałem z zadowoleniem. Moje kredo w tym temacie jest takie: kopalnie a w tym kopalnie węgla brunatnego wykonują rekultywację terenów pogórniczych na poziomie właściwym. Jest wiele opinii niezależnych ekspertów, że te prace oceniane są bardzo wysoko, to poziom europejski. Należy w tym miejscu stwierdzić, że obowiązek kopalni kończy się na rekultywacji i winna rozpocząć się teraz rewitalizacja tych terenów a tu to już nie obowiązek kopalń. Kopalnie mogą poprzez uczestnictwo w takich konferencjach informować i inicjować oraz zachęcać INNE STRONY do prac rewitalizacyjnych. Do INNYCH STRON które mogą podjąć działania w tym zakresie zaliczam samorządy różnych szczebli, organizacje pozarządowe oraz podmioty prywatne. Powyższe STRONY mogą finansować prace rewitalizacyjne poprzez: samofinansowanie ze środków samorządowych; partnerstwo publiczno-prywatne; pozyskiwanie środków z różnych funduszy polskich czy unijnych.
Pierwszy model, z uwagi na fakt, że większość gmin nie ma nadwyżek w budżecie jest rzadko spotykany ale w tym przypadku na Ziemi Bełchatowskiej środki finansowe niektóre Gminy posiadają. Częściej gminy decydują się na rewitalizację, korzystając z modelu drugiego lub trzeciego. Partnerstwo publiczno-prywatne choć najbardziej korzystne z uwagi na swoją elastyczność, wciąż nie jest częstym przykładem realizacji programów rewitalizacji. Kraje wspólnotowe natomiast właśnie ten model przedkładają nad inne. Można to przyrównać do „symbiozy”, gdzie obie strony tj. włodarze gmin i inwestorzy prywatni, czerpią wzajemne korzyści z pożytkiem dla społeczeństwa. Podstawowym jednak założeniem jest wzajemne partnerstwo a nie dominacja. Zadając sobie pytanie dlaczego w Polsce jest to rzadki model, należy problemu dopatrywać się w naszej mentalności. Jeżeli jedna i druga strona nie będą działać wspólnie w celu stworzenia użytecznego terenu i cennego dla społeczeństwa, nie będzie można mówić o partnerstwie publiczno-prywatnym. Jako autor koncepcji zagospodarowania wyrobisk końcowych w Kopalni Bełchatów uważam, że dobra współpraca i odpowiedzialność STRON na Ziemi Bełchatowskiej spowoduje, że na terenach pogórniczych zostanie zbudowany największy ośrodek rekreacyjny w Polsce”.
Andrzej Jakubowski ekspert firmy S-Partner: „Bogactwem każdego obszaru administracyjnego są jego mieszkańcy, to ich praca, doświadczenie, umiejętności sprawiają, że miasta mogą się rozwijać czerpiąc korzyści z zasobów ludzkich. Dlatego, tak ważna jest dyskusja nad aspektami społecznymi rynku pracy. Tworzenie alternatyw i projektów mających na celu wzmacnianie oraz powiększanie oferty pracowniczej to budowanie silnego, skutecznego w swych działaniach społeczeństwa, to troska o obecne i przyszłe pokolenia.
Podjęcie dyskusji o przyszłości ekonomicznej mieszkańców regionu bełchatowskiego jest efektem zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej i odpowiedzialną próbą zapobiegnięcia powstaniu ewentualnych deficytów powodujących spadek jakości życia mieszkańców tego obszaru. Prawidłowa realizacja działań nakierowanych na tworzenie nowych możliwości społecznego rozwoju w połączeniu z trafną obserwacją i odpowiednią reakcją na zachodzące zmiany rynkowe pozwoli uchronić obszar bełchatowski od degradacji ekonomicznej.
Bełchatowska konferencja to duży krok w wyznaczaniu kierunków regionalnego rozwoju i sposób na pobudzenie różnych grup do wzmożenia sił nad pracami związanymi z tworzeniem przyjaznych warunków do wykonywania pracy, a także do tworzenia nowych miejsc pracy”.
Zamieścił: TK
