Robert Komora – „Obiecane”

Robert Komora, rocznik 66. Fotografia towarzyszyła mi przez całe moje życie. Zaczynałem pewnie jak wielu, kliszowcami średnio i małoobrazkowymi: Ami 66, Lubitel 166, Certo kn 35. Potem przyszły dalmierze i lustrzanki ze wschodu i zachodu. Dalej pojawił się kompakt cyfrowy Sony, a następnie przesiadka na lustrzanki Sony, którym pozostałem wierny do dziś. Czy lubię fotografować? Uwielbiam! Czy potrafię? Myślę, że radzę sobie, nie mnie jednak to oceniać. Są tacy, którym moje zdjęcia się podobają. Co fotografuję? Przyrodę, reportaże wszelakiego typu oraz ludzi. Czego szukam w fotografii ? Wytchnienia, odpoczynku, zrozumienia otaczającego mnie świata i dotarcia do drugiego człowieka. Podczas mojej wędrówki z aparatem w dłoni, spotykałem wielu fotografów, należałem do kilku grup fotograficznych, a ostatnie lata związany jestem z Bełchatowskim Towarzystwem Fotograficznym. I nie wiem, czy to uznanie kolegów, czy chichot losu, ale wybrano mnie w tym roku do zarządu BTFu. Mam nadzieję, że sprostam temu zadaniu. Cele na najbliższą przyszłość ? Oczywiście Biebrza, w której jestem zakochany, w rezerwie Stawy Milickie. Plany niezrealizowane? Fotoalbum mojego dzieciństwa, Ziemia Chełmińska, która mnie zrodziła, w której stawiałem pierwsze kroki. No i dalsza część albumu – Ziemia Bełchatowska, która mnie przygarnęła, w której dorosłem i nadal mieszkam, odkrywając ciągle jej uroki. Zapraszam na wystawę moich zdjęć.

Artur Kos – „Piękno baletu”

Nazywam się Artur Kos i jestem fotografem baletowym.

Dynamiczne i niepowtarzalne kadry. Pełne ekspresji, a zarazem wdzięku ujęcia. A wszystko idealnie otulone doskonałym światłem, dopasowanym do wyrazu zdjęcia. Tak, tego oczekuję od fotografii, którą zajmuje się na co dzień. Fotografia baletowa jest tym, czego potrzeba w przestrzeni publicznej i czym bardzo chętnie dziele się, zarażając tym innych!

Ponad 15 lat zaglądam przez wizjer, rejestrując na matrycy aparatu napotkane chwile. Przebyłem niejedne meandry tej formy sztuki. Doświadczyłem wzlotów i upadków, ale zawsze… ZAWSZE poszukiwałem tego, co zachwyca w sztukach wizualnych. Tego, co sprawia, że wydrukowane zdjęcie cieszy oczy oglądających. Odkąd pamiętam portretowałem. Potem rozwijałem się, w różnych kierunkach, nie omijając aktu czy komercyjnych sesji reklamowych. Jednak zawsze w centrum mojej uwagi był człowiek. Po latach doświadczeń dotarłem do musicali, by ostatecznie skoncentrować się na fotografii baletowej, która jest niczym crème de la crème fotografii tańca.