Umiłowanie rodzinnego miasta, jego historii i tradycji, działania na rzecz jego rozbudowy, trud i energia włożone w rozwój sportu – to cechy, w uznaniu których Rada Miejska w Bełchatowie w dniu 15 grudnia 2005 r. nadała panu Mirosławowi Olejniczakowi tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bełchatowa. Mirosław Olejniczak przejawia wyjątkową miłość do Bełchatowa, jego historii i tradycji. Przez szereg lat w miejscowym radiu prowadził audycję „Spacerkiem po Bełchatowie”, przybliżając bełchatowianom miasto z okresu międzywojnia. Uczestniczył w tworzeniu Stowarzyszenia Przyjaciół Bełchatowa, był jego wiceprezesem, aktualnie aktywnie działa w Komisji Historycznej. Jest autorem szeregu publikacji z historii miasta: „40 lat RKS Skra”, „Historia bełchatowskiego sportu”, „Szkoła im. A. Mickiewicza w Bełchatowie”.
Mirosław Olejniczak urodził się 31 października 1927 r. w Bełchatowie. Ojciec Piotr Olejniczak prowadził niewielki warsztat stolarski.
W 1934 r. rozpoczął naukę w szkole powszechnej im. A. Mickiewicza, gdzie ukończył do wybuchu wojny 5 klas, po czym okupant szkołę zamknął.
W 1943 r. podczas trwania ulicznej łapanki został schwytany i wywieziony do pracy niewolniczej w AEG Heningsdorf w okolicach Berlina.
Po klęsce hitlerowskiej Rzeszy w maju 1945 r. powrócił do Bełchatowa. Podjął naukę i w 1947 r. w Gimnazjum Miejskim w Bełchatowie uzyskał tzw. „małą maturę” a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1949 r. w Liceum im. B. Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Prace zawodową rozpoczął w 1950 r. w PSS „Zgoda” w Bełchatowie skąd w 1956 r. przeniesiony został służbowo do nowopowstałego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Bełchatowie, gdzie przez szereg lat kierował Wydziałem Planowania.
W 1972 r. został wybrany prezesem Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni w Bełchatowie a w 1975 r. Wiceprezesem Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie pracował do czasu uzyskania praw emerytalnych.
W trakcie pracy zawodowej studiował na Wydziale Prawa UŁ, gdzie w 1973 r. obronił pracę magisterską.
Życiową pasją Mirosława Olejniczka jest sport, działania na rzecz jego popularyzacji i rozwoju bazy sportowej. Z miejscową Skrą związany był przez 25 lat, najpierw jako czynny zawodnik, potem zawodnik i trener a następnie jako trener. W okresie kariery zawodniczej był podporą i kapitanem drużyny piłki nożnej „Skry”, występował w barwach I ligowego ŁKS Łódź, wielokrotnie powoływany był do kadry okręgu łódzkiego. Jako trener drużyny seniorów i juniorów walnie przyczynił się do popularyzacji piłki nożnej w mieście, uzyskał też historyczny dla Bełchatowa awans zespołu do ligi okręgowej w 1966 r. Aktywnie działał na rzecz rozbudowy obiektów sportowych w Bełchatowie, był inicjatorem pierwszej przebudowy boiska piłkarskiego, dzięki której powstał stadion z urządzeniami do uprawiania lekkoatletyki, koszykówki i siatkówki. Dzięki jego zaangażowaniu powstał komitet, który spowodował, że sala gimnastyczna przy budowanym I LO Bełchatów uzyskała większe parametry, co pozwoliło na rozgrywanie w niej meczy piłki siatkowej przez zespół RKS Skra. W okresie znacznie późniejszym 1998 – 2002, jako radny Sejmiku Wojewódzkiego z uporem walczył o środki na obiekty sportowe w mieście (korty tenisowe).
W ostatnich latach prowadzi szeroką działalność na rzecz osób poszkodowanych w okresie okupacji, służy radą i pomocą setkom ludzi nie tylko z Bełchatowa. Jest prezesem Zarządu Stowarzyszenia Polaków poszkodowanych przez III Rzeszę oraz członkiem Zarządu Głównego tegoż Stowarzyszenia. W Fundacji Polsko – Niemieckiej „Pojednanie” pełni funkcję Członka Rady Fundacji, jest również członkiem Rady Polskiej Unii Ofiar Nazizmu.
Zaangażowanie w pracę zawodową, działalność na niwie sportowej, społecznikowska pasja spowodowały, że otrzymał szereg znaczących wyróżnień, m.in.: Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2002r.), Medal 100 – lecia Sportu Polskiego, za zasługi dla ochrony zdrowia.
Rok 2009 przyniósł panu Mirosławowi szczególne odznaczenie nadane przez Prezydenta Niemiec Horsta Koehlera w postaci Krzyża Zasługi ze Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. To zaszczytne wyróżnienie przyznano mu za zaangażowanie na rzecz pojednania i poprawy stosunków polsko-niemieckich.
